sábado, 6 de octubre de 2012

PINTANDO A MENINA

Normal 0 21 false false false ES X-NONE X-NONE /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Tabla normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-priority:99; mso-style-qformat:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:11.0pt; font-family:"Calibri","sans-serif"; mso-ascii-font-family:Calibri; mso-ascii-theme-font:minor-latin; mso-fareast-font-family:"Times New Roman"; mso-fareast-theme-font:minor-fareast; mso-hansi-font-family:Calibri; mso-hansi-theme-font:minor-latin; mso-bidi-font-family:"Times New Roman"; mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}DiegoVelázquez é un máis na aula. As meninas, a infanta Margarida, a raiña e o rei,e ata o can son personaxes ben coñecidos. O cadro, como un conto, fálanos dospalacios e os traxes,  da travesaprincesiña e da paciencia do pintor. Tan fascinante como a recreación sobre ASMENINAS que fixeron as e os nosos grandes artistas.

No hay comentarios:

Publicar un comentario

Crónicas de centieiras